مراحل ومراجع رسیدگی به اختلاف بین کارگر و کارفرما

مراحل و مراجع رسیدگی به اختلافات بین کارگر و کارفرما

معمولا زمانی که روابط شغلی میان کارگر و کارفرما به پایان می‌رسد به‌خصوص وقتی که انتهای این رابطه با دلخوری، کدورت و اخراج همراه است، شاهد شکل گیری دعاوی کارگری و کارفرمایی برای مطالبه حقوق تضییع شده هستیم. این‌جاست که پای شکایت به هیات تشخیص اداره تعاون، کار و رفاه اجتماعی و اجرای رای آن به میان می‌آید. درادامه به بررسی جریان یکی از این دعاوی در هیات تشخیص می‌پردازیم و نحوه اجرای رای این مرجع را بررسی می‌کنیم.

اختلافات میان کارگر و کارفرما، در صورت وجود شرایط زیر در  این مرجع قابل طرح است:

۱- ناشی از اجرای قانون کار و سایر مقررات کار، قرارداد کارآموزی، موافقت‌نامه‌های کارگاهی یا پیمان‌های دسته‌جمعی کار باشد.

۲- سازش بین طرفین حاصل نشود.

 

در قانون کار ایران، چه راهکارهایی برای حل اختلاف بین کارگر و کارفرما وجود دارد؟اگر مشمول یکی از موارد ذکر شده فوق برای اختلاف بین کارگر و کارفرما شده‌اید، به احتمال زیاد به دنبال راهکاری می‌گردید که بتوانید این مشکل را هرچه سریعتر برطرف کنید. معمولاً اختلافات این چنینی تحت تأثیر میزان آشنایی طرفین با قوانین کار و کوتاهی رخ داده توسط یکی از دو طرف اختلاف است؛ با این وجود دریافت مشاوره قانون کار باعث جلوگیری از ایجاد اختلاف بین کارگر و کارفرما و رفع مشکلات پیش آمده میشود. بنابراین چهار نتیجه زیر ممکن است اتفاق بیفتد:

الف) تسلیم شدن یکی از دو طرف اختلاف:

تسلیم شدن یکی از دو طرف اختلاف در جریان مذاکره یکی از رایج‌ترین نتایج این اختلافات است. اگر یکی از کارفرمایان یا کارگران در تفسیر قانون و قرارداد دچار مشکل شوند،طبیعتاً این موضوع باعث بروز اختلاف می‌شود. با گذشت زمان و کسب اطلاع در موردقوانین کار، یکی از دو طرف اختلاف متوجه می‌شود که در انجام وظیفه اصلی خودکوتاهی کرده و در نتیجه تسلیم می‌شود. با توجه به اینکه این اختلاف به نهادهای قضایی و کیفری نمی‌رود، روش بهتری به شمار می‌رود.

ب) توافق بر یک موضوع مشترک:

این وضعیت بهترین حالتی است که برای اختلاف بین کارگر و کارفرما می‌تواند رخ دهد. درواقع دو طرف اختلاف روبروی هم نشسته و درباره موضوعات مختلف با یکدیگر بحث می‌کنند. نتیجه این بحث و مذاکره به یک نقطه مشترک می‌رسد که دو طرف راضی بوده وبر ادامه همکاری به توافق می‌رسند. البته برای این مذاکره چارچوب قانونی خاصی وجودندارد و کارگران باید توجه داشته باشند که به خاطر عدم آشنایی با قوانین، مورد سوءاستفاده قرار نگیرند.

 

جهت اطلاعات بیشتر لطفا با شماره ذیل تماس حاصل فرمایید .

  09129267044 خانم شاکر دوست

 

روشهای قانونی حل اختلاف بین کارگر و کارفرما

در مواردی که بین کارگر و کارفرما اختلاف پیش می آید باید به ترتیب اولویت از یکی از روش های زیر برای حل اختلاف اقدام شود:

۱- سازش مستقیم

۲- نظر شورای حل اختلاف

۳-نظر هیات تشخیص (تشکیل شده از:  نماینده وزارت کار- نماینده صنف کارگران- نماینده صنف مدیران صنایع)

• در مواردی که کار به هیات تشخیص می رسد، رای این هیات پس از ۱۵ روز لازم الاجرا است

• اگر رای به عدم اخراج کارگر باشد: باید حق السعی او از زمان صدور حکم اخراج پرداخت شود. اگر اخراج موجه باشد باید سنوات به وی پرداخت شود.

• اگر رای به نفع کارگر بود ولی نخواهد به کار بازگردد کارفرما باید برای هر سال سابقه اش ۴۵ روز مزد بپردازد.

• کارفرمایی که از دادن آمار و اطلاعات خودداری نمایند به پرداخت جریمه نقدی ۵۰ تا ۲۵۰ برابر مزد روزانه یک کارگر محکوم می شوند.

• کارفرمایی که بیمه ننماید محکوم علاوه بر تادیه حق بیمه سهم کارفرما به پرداخت جریمه ۲ تا ۱۰ برابر حق بیمه جریمه می گردد.

• کارفرمایان مکلفند پس از پایان قرارداد کار، بنا به درخواست کارگر، گواهی انجام کار با

قید مدت، زمان شروع و پایان ونوع کار انجام شده را به وی تسلیم نمایند.

• کارگران کارگاههای خانوادگی که کارگران نسبت درجه یک باهم دارند مشمول قانون کار نیستند

• کارگاههای کوچک کمتر از ۱۰ نفر بنا به مصلحت می توانند ازشمول بعضی از بندهای قانون کار مستثنی شوند.

شماره تماس - خانم شاکری
09129267044