آن چه کارگران و کارفرمایان باید بدانند

آنچه کارگران و کارفرمایان باید بدانند

مرخصی:

در کارگاه های دارای ۱۰ نفر کارگر و بیشتر مرخصی سالیانه کارگران ۲۶ روز کاری است که فقط ۹ روز آن می توانددر سال ذخیره شود. مرخصی کارگرانی که به کارهای سخت و زیان آور اشتغال دارند۳۰ روز کاری در سال است. درکارگاه های دارای ۹ نفر و کمتر کارگر میزان مرخصی سالانه با حقوق ۲۱ روز کاری بوده که کارگر فقط می تواند ۵روز آن را ذخیره نماید. در این قبیل کارگاهها مرخصی کارگرانی که به کارهای سخت و زیان آور اشتغال دارند ۲۴ روزکاری در سال می باشد.

مرخصی زایمان:

مرخصی زایمان برای کارگران زن که به فرزندخود شیر می دهند. چنانچه زایمان یک یا دوقلو باشد ۶ ماه و برای زایمان ۳ قلو یا بیشتر یک سال می باشد. تایید شیردهی مادر به فرزند به عهده پزشک معتمد می باشد.

در مورد زنان کارگری که به فرزند خود شیر نمی دهند، مرخصی زایمان ۹۰ روز و چنانچه زایمان ۲ قلو یا بیشتر ۱۰۴ روز خواهد بود. به موجب اصلاحیه قانون تنظیم جمعیت و خانواده مصوب تیرماه ۱۳۹۲، مرخصی زایمان برای بیشتر از دو فرزند هم به مادران داده می شود. طبق ماده ۷۸ قانون کار در کارگاههایی که دارای کارگر زن است کارفرما مکلف است به بانوان شیرده تا پایان دو سالگی پس از هر سه ساعت ، نیم ساعت فرصت شیر دادن بدهد این فرصت جزء ساعات کار آنان محسوب می شود.

همچنین کارفرما مکلف است متناسب با تعداد کودکان و با در نظر گرفتن گروه سنی آنها مراکز مربوط به نگهداری کودکان از قبیل شیر خوار گاه ، مهدکودک و غیره را ایجاد نماید.

حوادث ناشی از کار:

کسانی که دچار حادثه در واحدهای صنفی ، تولیدی ، کشاورزی ، خدماتی ، ساختمانی ، ترابری ، تجاری و اماکن عمومی می شوند می بایستی با طرح شکوائیه یا دادخواست در دادگستری یا دادسرای منطقه مربوطه اقامه دعوی کنند موضوع پس از بررسی توسط مقام محترم قضایی از طریق کلانتری محل برای تشکیل پرونده و ارجاع نامه به اداره بازرسی کارادارات کل اجرایی تعاون ،کار و رفاه اجتماعی برای بررسی چگونگی وقوع حادثه و همچنین اخذ نظریه پزشکی قانونی مورد پیگیری قرار می گیرد بازرسان کار پس از مراجعه به محل وقوع حادثه ، بررسی صحنه و محل حادثه و استماع اظهارات کارگر ،کارفرما و شهود گزارش خود را تنظیم و به کلانتری مربوطه ارسال و ازآنجا نیز به مراجع قضایی برای تعیین قصور هر یک از طرفین ارسال می گردد.

کارهای سخت و زیان آور :

1- بیمه شدگان شاغل در کارهای سخت و زیان آور و کارفرمایان پس از دریافت فرم مربوط از ادارات کار و امور اجتماعی محل سکونت یا اشتغال و تکمیل آن می بایست تقاضای خود را طبق فرم شماره یک و کارفرمایان کارگاه ها با سایرمراجع مدعی سخت و زیان آور بودن شغل یا مشاغل کارگاه ، تقاضای خود را طبق فرم شماره ۲ به سازمان کاروامور اجتماعی شهرستان محل اشتغال خود تحویل و رسید دریافت نمایند.

2- پس از ارائه درخواست کمیته انسانی با تطبیق شغل یا مشاغل مندرج در فرم های شماره (۱ یا ۲) و با توجه به مشاغل سخت و زیان آور موضوع ماده ۱۱و گزارش کارشناسان موضوع ماده ۲ آیین نامه در مورد سخت و زیان آوربودن یا نبودن هر یک از مشاغل ذکر شده درفرم تقاضا اظهار نظر نموده و طی فرم شماره ۳ جهت بررسی سایر شرایط و اقدامات بعدی مراتب را به شعبه تامین اجتماعی محل پرداخت حق بیمه ارسال و رونوشت نامه نیز برای اطلاع بیمه شده و یا سایر افراد متقاضی فرستاده می شود.

3- متقاضیان پس از ابلاغ تصمیم کمیته بدوی استانی در صورت اعتراض به آراء کمیته مزبور بایستی فرم شماره چهاراعتراضات را از ادارات کار محل اشتغال دریافت و پس از تکمیل با ذکر دلایل به انضمام مدارک به سازمان کار واموراجتماعی استان یا اداره کار و امور اجتماعی محل اشتغال تسلیم نمایند.

4- رای کمیته بدوی ظرف ۱۵ روز از تاریخ ابلاغ رای قابل تجدید نظرخواهی است.

5- پس از ارائه اعتراض به آراء کمیته های بدوی استانی موضوع ماده ۸ آیین نامه که توسط بیمه شده یا کارفرما از کمیته های تجدید نظر استانی درخواست گردیده ، کمیته های مزبور در این خصوص رسیدگی و اظهار نظر نموده و تصمیم خود را طی فرم شماره ۵ جهت اقدامات بعدی به شعبه تامین اجتماعی محل پرداخت حق بیمه ارسال و رونوشت نامه نیز برای اطلاع بیمه شده و کارفرما فرستاده می شود.

کمیته های حفاظت فنی و بهداشت کار :

در کارگاههایی که دارای ۲۵ نفر کارگر می باشد کارفرما مکلف است کمیته ای به نام کمیته حفاظت فنی و بهداشت کار با اعضاء ذیل تشکیل دهد .

۱ -کارفرما یا نماینده وی

۲ -نماینده شورای اسلامی کار یا نماینده کارگران کارگاه

۳ -مدیر فنی و در صورت نبودن او یکی از سر استادکاران

۴- مسئول حفاظت فنی

۵ -مسئول بهداشت حرفه ای

توضیح :

در کارگاههائی که نوع کار آنها ایجاب نموده حتی اگر تعدا کارگران آنها نیز از ۲۵ نفر به پائین باشد کمیته حفاظت فنی با حضور کارفرما یا نماینده وی – نماینده شورای اسلامی کار یا نماینده کارگران و مسئول حفاظت فنی و بهداشت حرفه ای تشکیل خواهد شد.

نحوه برگزاری جلسات کمیته و ارسال صورتجلسات:

جلسات کمیته حفاظت فنی باید حداقل هرماه یکبار تشکیل و صورتجلسات ان به اداره تعاون ، کار و رفاه اجتماعی ومرکزبهداشت محل ارسال گردد .

 نوبت کاری :

در صورتی که نوبت کار کارگر در صبح و عصر واقع شود ۱۰ درصد حقوق ماهانه خود را علاوه بر حقوق به عنوان فوق العاده نوبت کاری دریافت خواهد کرد ۲- در صورتیکه نوبت کار کارگر در صبح و عصر و شب واقع شود درصدحقوق ماهانه خود ار علاوه بر حقوق به عنوان فوق العاده نوبت کاری دریافت خواهد کرد ۳- در صورتیکه نوبت کارکارگر در صبح و شب یا عصر و شب واقع شود ۲۲/۵ در صد حقوق ماهانه خود ار علاوه بر حقوق به عنوان فوقالعاده نوبت کاری دریافت خواهد کرد.

اضافه کاری :

۱- در شرایط عادی هر کارگر می تواند روزانه ۴ ساعت اضافه کار انجام دهد.

۲- اضافه کار باید با توافق طرفین باشد.

۳-میزان فوق العاده اضافه کار ۴۰ در صد اضافه بر مزد هر ساعت کارعادی می باشد.

بیمه :

کلیه کارفرمایان کارگاهها ی مشول قانون کار جمهوری اسلامی ایران مکلف اند بر اساس قانون تامین  اجتماعی وماده۱۴۸ قانون کار نسبت به بیمه نمودن کارگران واحد خود اقدام نمایند و در صورت استکناف با توجه به ماده  ۸۳قانون فوق الذکر با آنها رفتار خواهد شد.

وام مسکن و سایر حوائج ضروری:

متقاضیان وام احداث ، تکمیل و سایر حوائج ضروری و تحصیلی که تابع قانون کار و تامین اجتماعی می باشند ، میبایست به سازمان تامین اجتماعی و بانک رفاه کارگران مراجعه نمایند.

عیدی و پاداش :

برابر مصوبه مجلس شورای اسلامی عیدی و پاداش کارگرانی که ۱۲ ماه تمام اشتغال به کار داشته اند معادل ۲ ماه آخرین حقوق می باشد منوط به این که از سقف ۹۰ برابر حقوق مزد روزانه تجاوز ننماید. عیدی  کارگرانی که کمتر از۱۲ ماه سابقه کار داشته باشند متناسب با ماههای کارکرد آنان پرداخت می شود.

خدمت نظام وظیفه :

خدمت نظام وظیفه و همچنین شرکت داوطلبانه کارگران در جبهه از تاریخ ۱۳۶۹/۱۲/۱۵ تا ۱۳۸۳/۳/۸جزء سنوات خدمت و کار آنان محسوب می شود مشروط به آنکه کارگر از همان کارگاه به خدمت اعزام شده و پس از پایان خدمت  وظیفه نیز در همان واحد ادامه کار دهد.

پاداش بازنشستگی:

پاداش بازنشستگی به میزان سالی ۱ ماه آخرین حقوق می باشد و فقط در هنگام بازنشستگی کارگر ، از سوی کارفرما قابل پرداخت است.

اخراج:

در صورتیکه اخراج کارگری مورد تایید مراجع حل اختلاف مقرر در قانون کار قرار گیرد، کارفرما مکلف است به نسبت هر سال سابقه کار معادل یک ماه آخرین حقوق کارگر را به عنوان حق سنوات به وی پرداخت نماید. کارگرانی که ازکار اخراج می شوند باید به اداره کارو امور اجتماعی محل کار خود مراجعه و دادخواست رسیدگی دهند در صورتیکه اخراج مورد تایید واقع نشود ، کارفرما مکلف است کارگر را به کار باز گرداند.

جهت اطلاعات بیشتر لطفا با شماره ذیل تماس حاصل فرمایید .

  09395881794 خانم شاکر دوست

تسویه حساب کارگران قراردادی

تسویه حساب کارگران قراردادی

قانون کار در کشور ما برای تنظیم روابط میان کارفرما و کارگر تدوین و تصویب شده است. یکی از موضوعات مهمی که به موجب این قانون اجرای آن الزامی است، مسئله تسویه حساب با پرسنل پس از پایان قرارداد کار است. عدم آگاهی کافی از مفادقانونی پیرامون این موضوع دردسرهای زیادی را برای کارفرما و کارگران ایجاد می‌کندکه بعضا منجر به تشکیل پرونده‌های متعدد قضایی می‌گردد. در این مقاله قصد داریم آنچه که کارفرمایان و کارگران باید درباره مسئله تسویه حساب بدانند را به طور کامل مورد ارزیابی قرار دهیم. در ادامه با ما همراه باشید.

تسویه حساب از منظر قانون به چه معناست؟

قانون کار تأکید کرده است که هر گونه استفاده از نیروی کار در کسب و کارها اعم ازدائم و موقت، باید در چارچوب قرارداد مشخص بین طرفین صورت بگیرد. در همین راستا مسئله تسویه حساب ذیل قرارداد کار موضوعیت پیدا می‌کند. به‌گونه‌ای که کارفرما موظف است در زمان اتمام موعد قرارداد با پرسنل خود، کلیه حق و حقوق آن‌ها را بپردازد. به این ترتیب هیچ‌گونه تعهدی از طرف کارفرما به کارگر باقی نمی‌ماند.

نکته مهم این است که قانون کار شرایط خاصی را برای تسویه حساب بین کارفرما وکارگر در نظر نگرفته است. بلکه این موضوع را به صورت توافقی بین دو طرف واگذارکرده است. بنابراین در زمان عقد قرارداد کار باید تمام شرایط مربوط به اتمام یا فسخ قرارداد از سوی کارفرما یا کارگر، مد نظر قرار بگیرد.

مواردی که در تسویه حساب باید لحاظ شود

یک کارگر فارغ از اینکه قرارداد موقتی یا دائمی دارد، دارای حقوقی است که پرداخت آن‌ها بر عهده کافرما است. دستمزد کارگر به عنوان توافقی به شمار می‌آید که بین کارگر و کارفرما صورت می‌گیرد و یک کارگر به ازای هر روز کار در پایان ماه آن را دریافت می‌کند؛ اما حقوق کارگر به همین جا ختم نمی‌شود. بلکه او مستحق دریافت حق مسکن، بن کارگری، حق خوار و بار و حق اولاد نیز است که به صورت ماهانه دریافت می‌شود.

محاسبه عیدی و پاداش سالیانه نیروی کار نیز به عنوان بخش دیگری از حقوق آن‌ها به شمار می‌آید که باید سالانه مطابق با مصوبه وزارت کار به آن‌ها پرداخت شود. در کناراین موارد انواع مرخصی نیز در قانون کار پیش‌بینی شده است. کارگران به موجب قانون، می‌توانند از حق مرخصی خود استفاده کنند. چنانچه در پایان سال از مرخصی تعیین شده، استفاده نکنند، کارفرما موظف است با محاسبه مانده مرخصی، اقدام به خرید آن از کارگر کند. در هر سال کاری هر کارگر حداکثر می‌تواند ۹ روز از مرخصی خود را ذخیره کند. هر چند این امکان وجود دارد که با توافق بین کارگر و کارفرما تعدادروزهای ذخیره مرخصی افزایش پیدا کند. به ازای هر یک روز مرخصی ذخیره شده نیزباید دستمزد یک روز کار به کارگر اختصاص پیدا کند.

 

جهت اطلاعات بیشتر لطفا با شماره ذیل تماس حاصل فرمایید .

  09129267044 خانم شاکر دوست