مرخصی استحقاقی
مرخصی استحقاقی چیست؟
مرخصی به تعدادی از روزهای کاری یک کارگر یا کارمند می گویند که به انتخاب خود فرد یکی از روز های هفته را به انجام امور شخصی بگذراند و در محل کار خود حاضر نشود. انواع مرخصی مختلفی در قانون کار دارد که یکی از آنها مرخصی استحقاقی است.
در ادامه این مطلب به بررسی انواع مرخصی استحقاقی و مدت زمان آن و همچنین مواد قانونی مربوط به مرخصی استحقاقی در قانون کار می پردازیم.
تعریف مرخصی استحقاقی
مطابق ماده ۶۲ قانون کار، مرخصی استحقاقی، روزهایی در ماه را شامل می شود که به انتخاب خود شخص شاغل و بدون آنکه از حقوق او مبلغی کسر شود می تواند در محل کار خود غیبت کند.
تمامی مشمولان این قانون شامل کارگران و کارمندان بخش خصوصی از آن برخوردار می شوند و به این دلیل که مدت زمان استفاده از این مرخصی برای هر سال مشخص شده است، به آن مرخصی سالانه هم می گویند.
مدت زمان مرخصی استحقاقی
مرخصی استحقاقی برای هر کارگر یا کارمند به میزان دو روز و نیم در ماه محاسبه شده است که در سال مجموعا ۱۹۲ ساعت و معادل ۲۶ روز در یک سال می شود.
افراد می توانند ۹ روز از این ۲۶ روز را ذخیره کنند و در سال بعد از آن استفاده کنند یا اینکه در پایان سال در صورتی که از مرخصی‌های خود استفاده نکرده باشند، پول آن را از کارفرمای خود دریافت کنند.
البته استفاده از مرخصی استحقاقی به نظر کارفرما هم بستگی دارد. در شرکت های خصوصی و دولتی گاهی بعضی از کارفرمایان پرسنل را مجبور به استفاده از مرخصی ها می کنند و در صورت عدم استفاده به جز ۹ روز آن بقیه مرخصی ها از بین می رود و اصطلاحا می سوزد.
همچنین مدت زمان مرخصی استحقاقی در مشاغل سخت و زیان آور ۳ روز در ماه و معادل ۵ هفته در سال است که بایددر نوبت شش ماه اول و شش ماه دوم سال استفاده شود.
تشخیص چگونگی کارهای سخت و زیان آور طبق آیین نامه مربوطه و به تشخیص کمیته مختص این کار و نحوه ی کارآن در آیین نامه مزبور توضیح داده شده است.
تمدید مرخصی استحقاقی
تمدید مرخصی از طریق درخواست کتبی کارگر و موافقت کتبی کارفرما انجام می شود. در این مورد تاریخ شروع مرخصی بلافاصله پس از انقضای مرخصی قبلی است و کارگر باید در پایان مرخصی در محل کار خود حاضر شود.
نکته قابل ذکر این است که اگر کارفرما در زمان مرخصی بیمار شود، می تواند از مرخصی استعلاجی خود استفاده کند وباقی مانده مرخصی استحقاقی درخواستی او ذخیره می شود.
