اخراج کارگر در اثر بی انضباطی
هر چند قانون کار برای احقاق حقوق کارگر و کارفرما وضع گردیده است، ولی چه در قانون کار و چه درمرجع رسیدگی کننده به اختلافات کارگر و کارفرما، منفعت کارگران به عنوان قشر بسیار ضعیف تر جامعه ملاک عمل قرار خواهد گرفت و سعی و تلاش قانونگذار و مفسران بر این است که باید قانون را به نفع کارگر تفسیر کرد.
در برخی مواقع هم ضرورت دارد که قانون از کارفرمایان حمایت نماید. از جمله این موارد، زمانی است که قانون به کارفرما این اجازه را میدهد که بتواند برای اخراج کارگران خود با دلایل موجه اقدام نماید تا در نهایت شخصی را استخدام کند که فعالیت شغلی مورد نظر او را بتواند به درستی به انجام رساند.
مطابق قانون دلایل خاصی برای اخراج کارگران از محیط کار پیشبینی گردیده به نحوی که کارفرمایان نیزدر این موارد آزاد نبوده و به راحتی قادر نخواهند بود کارگر را از محیط کار خود اخراج نمایند.
با توجه به شرایط اقتصادی بسیار نامطلوب در کشور، بسیاری از کارفرمایان با توجه به برخی سختیها درشرایط کسب و کار خود، تصمیم به کم کردن تعداد نیروی انسانی در کارگاه یا شرکت خود میگیرند، دربسیاری از موارد نیز به علت ناکارآمد بودن یا دلایل مشابه دیگر تصمیم به اخراج کارگران کارگاه خود رامیگیرند.
هر چند بعضا اخراج کارگر بر مبنای دلایل منطقی نیز رخ میدهد در عین حال کارفرما باید قبل از اخراج کارگر حتما نکات خاصی را مد نظر قرار دهد که در ادامه این مقاله به این موارد اشاره کامل خواهد شد.
چه مسئولیت هایی در روابط کاری میان کارگران و کارفرمایان در یک کارگاه وجود دارد؟
اولین و اصلی ترین شرط رونق فضای کسب و کار، فعالیت پی درپی و اثر گذار کارگر و کارمندان، حفظ نظم و آرامش کارگاه و حفظ روابط کاری مناسب میان کارگر و کارفرما میباشد.
کلیه کارگران و کارفرمایان در محیط و تخصص کاری خود وظایف و مسئولیتهای مهمی دارند که آگاهی ازآن ها و استفاده صحیح از هر کدام، در روابط کاری بسیار حائز اهمیت خواهد بود.
در قوانین کار و در چارچوب آیین نامه هایی که باید در راستای همین قانون وضع گردد، تمامی حق وحقوق کارفرما و کارگر معین گردیده است.
چنانچه هر یک از طرفین به حقوق وضع شده برای آن ها پایبند باشند، قادر خواهند بود در محیط کاری مناسب و امن بدون استرس و تنش، رابطه کاری خود را حفظ نمایند.